Tego wieczoru śmierć zatańczy pośród nas.

 Nie zakochałaś się w nim raz na zawsze.
Zakochujesz się za każdym razem gdy go widzisz.

 
Życie to nie lampa, którą można zgasić kiedy się chce.

 Mało co w życiu jest równie przygnębiające jak długotrwałe znoszenie zimna... może nie aż takiego, żeby cię zabiło, ale nieustannego, powoli pozbawiającego sił, energii i zapasów tłuszczu.

 Kochanego ciała nigdy za wiele.

 Bo świat nie jest podzielony na wyjątkowych i zwyczajnych.
Wszyscy mają potencjał.
Póki ma się duszę
i wolną wolę, można być wszystkim, robić wszystko, wybrać wszystko. Powinieneś móc sam wybrać.

 - Życie ludzkie wypełnia samotność, bieda, podłość, cierpienie i przemijanie - recytował komandor. - Wszyscy żyjemy krótko, ale jeszcze krócej ci, którzy okradają swoich przyjaciół.

 Po co oglądać to, czego już nie ma, lekceważąc to, co jest?

 Kim jesteś, obcy człowieku, żeby mi mówić, co mogę, a czego nie mogę robić?

 To, co ludzie powinni robić, i to, co naprawdę robią, nigdy nie idzie ze sobą w parze.

 Woda nadal przybiera. Błogosławieństwo pustyni, przekleństwo oceanu.