Starość nie chroni nas przed miłością, ale miłość chroni nas ...
Starość nie chroni nas przed miłością, ale miłość chroni nas przed starością.
Wieczność trwała bez końca, konsekwentna w swoim niemijaniu, sekunda za sekundą.
Kochałam go. Kochałam tak bardzo,że aż bolało.
Człowiek nigdy nie kończy czytać, choćby książki się skończyły, tak samo jak nigdy nie przestaje się żyć, choćby doszło do śmierci.
To, że się jest przeciwko złu, nie czyni nas dobrymi.
Serce zawsze wygra z rozumem. Serce, chociaż lekkomyślne i samobójczo-masochistyczne, robiące wszystko po swojemu, zawsze utoruje sobie drogę.
Kochać, to dać komuś władzę, by mógł cię zabić.
A droga wiedzie w przód i w przód
Choć zaczęła się tuż za progiem –
I w dal przede mną mknie na wschód,
A ja wciąż za nią – tak jak mogę…
Skorymi stopy za nią w ślad –
Aż w szerszą się rozpłynie drogę,
Gdzie strumień licznych dróg już wpadł…
A potem dokąd? – rzec nie mogę.
Jestem kimś więcej, niż się wydaje. We mnie spoczywa cała moc i siła świata.
Zapas biedy nie uczyni.
Boję się zapomnienia - wyznał bez chwili wahania - Boję się tego jak ślepiec ciemności.