Choroba nie pyta się człowieka, czy może go zaatakować!

 (...) myślimy, że idziemy naprzód, ale wracamy, cofamy się, nie wiadomo czy wchodzimy, czy wychodzimy.

 Świat dzieli się na dwie połowy, w jednej z nich jest nie do życia, w drugiej nie do wytrzymania.

 Musiałem zostawić jego los i towarzyszyć mojemu.

 Bo o marzenia, choć z początku wydają się nieosiągalne, trzeba walczyć.

 Układ przypadków to właśnie przeznaczenie.

 Jak się coś robi, to trzeba to robić naprawdę, a nie ściemniać. Jak jarasz, to jaraj poważnie, a nie tam, wieczorkiem do winka.

 Lepiej zaliczać się do niektórych, niż do wszystkich.

 Wiele razy tak sobie myślałam: 'Nie chcę, żeby ludzie mówili, że jestem ładna. Chcę być tylko zwyczajną dziewczyną i jak wszyscy inni mieć przyjaciół'.

 Starałem się tak żyć, abym w godzinie śmierci mógł się raczej cieszyć, niż lękać.

 Boże, nie daj mi osądzać tego lub mówić o tym, czego nie wiem i nie rozumiem.