Choroba nie pyta się człowieka, czy może go zaatakować!

 Ludzie sukcesu myślą: tworzę swoje życie, ludzie przeciętni myślą: życie mi się przydarza.

 Byłoby prawie normalnie. Tylko ja, moi przyjaciele i moja martwa dziewczyna.

 Kto ma rozum, nie potrzebuje szczęścia.

 [...] ale pozwól, że usiądę blisko ciebie. Może chłód to tylko wymówka. Lubię siedzieć blisko ciebie, czuć ciepło twojego ciała, twoje ruchy. To sprawia, że nie czuję się tak bardzo samotna, jestem szczęśliwa.

 Prognozy są bardzo trudne, szczególnie w odniesieniu do przyszłości.

 Człowiek zawsze powie najpierw o tym, co go najbardziej boli.

 "Myślenie boli, ale można się przyzwyczaić"

 Zmarłych się nie boję. W odróżnieniu od żywych ludzi, jak wiem z doświadczenia, nie mogą nic człowiekowi zrobić.

 Śpiewał, że możemy być tacy, jak oni, jak Romeo i Julia. Innymi słowy - martwi.

 Dlaczego lęk przed śmiercią wzmaga się wraz z wiekiem? Czy nie powinno być odwrotnie?