Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką. Czy to była kula, ...
Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką.
Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?
Są dwa rodzaje ludzi: tacy, którzy mają żal do siebie, i tacy, którzy mają żal do innych.
To tylko prawdziwie piękne, co po latach wielu jeszcze się tak jak pierwszego dnia wydaje.
Musimy żyć. Żyć tak, by później nikogo nie musieć prosić o wybaczenie.
Im bardziej ludzie nas chwalą, tym bardziej powinniśmy uważać, na to, co robimy.
Fajne jest życie we dwoje. Szczególnie po pięćdziesiątce kiedy ma się za sobą różne przejścia.
Jak wiele czasu traci się w życiu na niepicie wódki.
Brak poczucia humoru nie zawsze jest dowodem powagi.
Gdy się za czymś bardzo tęskni i wreszcie ma się to w zasięgu ręki, można wpaść w euforię, ale to mija, gdy znów się zderzymy z twardą rzeczywistością.
Świata nie interesuje to, co sam myślisz o sobie. Jednakże świat spodziewa się, że osiągniesz coś, zanim poczujesz, że jesteś wielki.
Im bardziej się starzeję, tym większego nabieram przekonania, że nie ma nic tak żałosnego, tak śmiesznego, tak absurdalnego i tak absolutnie cudownego jak człowiek…