Człowiek czasem kłamie, bo nie ma innego wyjścia.

 Strach, o ile nie odbiera głosu zupełnie, bywa dobrym suflerem.

 Saiph, ty za to jesteś zabawny jak zardzewiała siekiera...

 To ponton, Dzikusie. Dmuchana łódź. Jeżeli się w to ubierzesz, ja odpadam z tej akcji.

 Stąd świat oglądam
okiem słońca.

 Serce ma swoje racje, których rozum nie zna.

 Czymże innym jest podróż, jeśli nie pogonią za utraconym czasem.

 Też mógłbym to namalować” – mówi ktoś, kto ogląda pewien obraz. „Tak, ale dopiero wtedy, kiedy zobaczyłeś to u mnie” – odpowiada Pablo Picasso

 Czuję się mniej więcej tak,
jak ktoś, kto bujał w obłokach i nagle spadł.

 Kogo widzimy, kiedy widzimy samych siebie?

 Gdy w grę wchodzi przeznaczenie, diabli biorą wolność wyboru.