Człowiek czasem kłamie, bo nie ma innego wyjścia.

 Możesz być spokojny, wiedz, że twoje zdanie nie ma już znaczenia.

 Innym razem to tak jak nigdy.

 Bo w wielkiej mądrości wiele utrapienia.

 On nie zasługuje na światłość, tylko na spokój.

 Może Bóg istnieje, a może nie. Tak czy inaczej, jesteśmy zdani na siebie.

 Kiedy już trochę żyjesz na tym świecie, zaczynasz widzieć różne rzeczy.

 Spróbuj zapalić maleńką świeczkę zamiast przeklinać ciemność.

 Zapamiętaj sobie, żywi czy martwi, wszyscy czegoś szukamy.

 Tylko w pochłaniającej wszystko pustce samotności, w ciemnościach zacierających kontury świata zewnętrznego można odczuć, że się jest sobą aż do granic zwątpienia [...].

 Jestem rozdrażniona, mam chęć szorować kamieniem po szybie.