Czasem straszny ogarnia mnie lęk, że może jednak nie jestem ...

 Człowiek rozsądny dostosowuje się do świata; człowiek nierozsądny z uporem próbuje dostosować świat do siebie.
Dlatego wszelki postęp zależy od ludzi nierozsądnych.

 Miłość to jedyny kamień, który zawsze potyka się o tego samego człowieka.

 Ale czyż miłość to nie jest właśnie: dwoje zwierząt, które się pożądają do utraty zmysłów?

 Masz tylko jedno życie, ono zawsze cię dogoni.

 Ludzie byli dawniej bliżsi sobie...

 Powiedz, mała, kogo ja się mogę bać, jak ja sam siebie się nie boję.

 Praca nie hańbi.

 Teraz, kiedy już mogę umrzeć, warto żyć.

 Źle działający umysł może rozsypać się do reszty.

 Bolą mnie różne nienazwane.