Za dużo tutaj dymu, żeby nie było ognia.

 Nadzieja nic nie kosztuje.

 Ja nie mogę już wytrzymać w tej rzeczywistości. Powiedziałem o tym w Toruniu, podczas wernisażu wystawy Thymos. Żeby nawet dawali mi największe pieniądze, zaszczyty, posady, to ja w kwestii smoleńskiej pozostaję anachronicznym starożytnym Grekiem. Są to po prostu ludzie niedojrzali, którym wydaje się, że jeżeli będą pluć na nasz tradycyjny patriotyzm, to będzie u nas lepiej. Lecz Putin ich nauczy, co jest grane, gdy potłucze im kolejny raz porcelanę.

 O tyle więcej niż siebie samych lękamy się bliźnich, co też oni o nas pomyślą.

 Jeśli dwoje stanie się jednością,
będziesz częścią mnie. Jak
mogłabym cię wtedy zostawić?

 Wolę mieć serce złamane niż opancerzone i wiem, że ten, kto nie marzy, nic nie osiąga.

 Nie próbuj też wmawiać sobie i mnie, że egoizm równa się rozwadze, zaś lekceważenie ryzyka stanowi gwarancję szczęścia.

 Człowiek potrzebuje miejsca, do którego mógłby należeć. Mniej lub bardziej.

 Nie jestem jeszcze człowiekiem z kropką na końcu zdania...

 Wszyscy bohaterowie i złoczyńcy są tak naprawdę potworami.

 Pamiętam. Pamiętam wszystko. I to boli mnie najbardziej.