Pozwól, że ja przyniosę ci zachód słońca.

 Odwraca się do mnie z
uśmiechem. Jak on się
ładnie uśmiecha: prosto
w moje serce.

 Staram się żyć tak, jakby każdy dzień był celem podróży. I cieszyć się nim, jakby był ostatnim dniem mojego niezwykłego zwykłego życia.

 Okazuje się że jestem taki sam jak wszyscy ludzie - widzę świat nie takim jaki jest, lecz jakim chciałbym go widzieć.

 Gdybym mógł, choć trochę, uczesać także i tę twarz - pomyślałem sobie, gapiąc się w
lustro - ale to się nie da.

 A ty jesteś takim kretynem, że przez całe swoje życie myślałeś, że jesteś inteligentny.

 Zrób dziś, co masz zrobić jutro.

 Jeśli nie pozna się smaku poziomek z cukrem, nie prosi się o nie każdego dnia.

 -Nie mogę - odpowiedział
- Nie mam serca.

 Każdego dnia zrób coś,
z czego będziesz dumny.

 Nie stać nikogo na luksus dobierania sobie wrogów.