Wybaczenie to jedno, zapomnienie to coś zupełnie innego.

 Przyjechałem tutaj,
żeby pamiętać; teraz ucieknę
z tobą, żeby zapomnieć...

 Jeszcze nigdy tak odległy nie był dla mnie Bóg
Jeszcze nigdy tak ogromnie nie zabrakło sił
By wyrazić jaki ból, by opisać jaki podły czuję wstyd

 Bo mamy tylko jedno życie i mamy tylko jeden wspólny pierwszy raz.

 Usłyszałem twój głos przez fotografię
Pomyślałem o tym i wywołałem przeszłość.

 Człowiek jest tyle wart, ile jest w stanie kochać.

 Żyłam z ludźmi, więc jestem zła.

 Przyszłości nie da się przewidzieć. Można jej tylko doświadczyć.

 Nie boję się już diabłów, bo
najgorszy z nich mieszka w
moim domu!

 Żal to dopiero pierwszy krok, wcale nie najbardziej bolesny.

 Przyszłość jest rodzaju żeńskiego i (dlatego) nieobliczalna.