Zapanowała noc. Gwiazdy błyszczały jak cekiny na eleganckiej wieczorowej sukni.

 Człowiek męczy się litością, kiedy litość jest bezużyteczna.

 Bo w miłości najpiękniejsze jest oczekiwanie.

 Bohaterowie nie istnieją. A gdyby istnieli, ja nie byłbym jednym z nich.

 Wykluczone, żeby ze spokoju można było zrobić szczęście.

 Zapominamy, jak ważny jest dotyk, a jest nam do życia niezbędny.

 Dzisiejsze pokolenie ma mocne głowy i zimne serca.

 Właśnie tak musiał czuć się Kopciuszek.
Gdyby tylko, zamiast tańczyć z wdziękiem w balowej sali, był przyciśnięty do

ściany na imprezie w studenckim domu, otoczony ze wszystkich stron
przez pijanych ludzi. I, jeśli zamiast olśniewającej, szyfonowej sukni, miałby na sobie togę, którą ukradkiem naciągałby, pilnując, by istotne części ciała pozostawały zakryte. I, gdyby zamiast matki chrzestnej spełniającej każde jego życzenie, miałby nieznośną, starszą siostrę, która wmuszałaby w niego galaretkowe shoty, pakując mu je wprost do gardła. Jestem Kopciuszkiem.

 Kiedy widzisz dobrego człowieka,
staraj się go naśladować.
Kiedy widzisz złego człowieka,
zastanów się nad samym sobą.

 W życiu są chwile, które nic nie znaczą, i takie, co znaczą dużo, i jeszcze parę, tak z dziesięć, kiedy wszystko wisi na włosku.

 Kiedy patrzymy wstecz, mamy wrażenie, że nasze życie układa się w schemat; każde wydarzenie zaczyna się wydawać logiczne, jakby coś - albo Ktoś - z wyprzedzeniem rozplanowano wszystkie nasze kroki.