
Nie widziałam już nic prócz ciemności.
Nie widziałam już nic prócz ciemności.
Człowiek to rzeczownik, a rzeczownikiem rządzą przypadki.
Ludzie, którzy szybko się poddają nie mają nic ważnego do powiedzenia.
Jestem kimś więcej, niż się wydaje. We mnie spoczywa cała moc i siła świata.
Ludzie w większości przeżywają tylko połowę tego, co naprawdę mogliby przeżyć - rzecz jasna, jeżeli mają trochę szczęścia.
Z czasem przestanę jeść duże ilości czekolady , przestanę płakać, mówić do ściany i krzyczeć na książki.
Życie nie musi obfitować w wielkie wydarzenia. Codzienny obowiązek, prosty i niepozorny, wystarczy,
aby je upiększyć i uszlachetnić.
Czas przeznaczony na rekonesans nigdy nie jest stracony.
Przez chwilę wierzyłem, że istnieją idee ważniejsze niż samo tylko życie, bo idee pozostają, gdy nas już nie ma. Potem mi przeszło.
Poza tym, czy tego chcemy czy nie, zawsze na coś czekamy.
Było mi niemal przyjemnie, bo choć życie jest podłe, przynajmniej istnieje dobra muzyka.