Może zasługiwała na to, żeby o niej zapomniano. Jednak ja ...

 Kochamy to czym sami nie jesteśmy.

 Gdzie są twoje szklane domy?

 Nie musimy stale stawiać wszystkiego na jedną kartę.

 Jeśli nie wiesz, co włożyć postaw na prostotę.

 Tego co przeznaczone, tego się przecie i tak nie uniknie.

 To, co miałam w sobie najcenniejszego, już bardzo dawno umarło i żyję jedynie wspomnieniami.

 Bardziej szeptał niż mówił. Jego słowa smagały mnie po szyi, spływały po plecach i piersiach, po brzuchu i udach. Jego małe błękitne oczka i słodki uśmiech paraliżowały mnie.

 Każdy z nas jest dla różnych ludzi innym człowiekiem.

 Sztuka pisania jest sztuką skracania, a zwięzłość jest siostrą talentu.

 Dzieci - to goście, którzy pytają o drogę.