Mądry człowiek, powiedział mi, że nic w życiu nie jest ...

 Spójrzmy prawdzie w oczy: świat jest zdegenerowany. I zgniły.

 Im bardziej płaczę, tym słabsza się staję. Nie jestem już niczym więcej jak naczyniem na łzy, które nie przestają płynąć.

 To, co czynimy za życia,

odbija się echem w wieczności.

 Nazwiska odbijają się echem w pokojach przeznaczenia.

 Mrużąc oczy gapili się na to małe, koślawe przeznaczenie, które mimo wszystko zawierało w sobie każdą możliwość, tak jak w pudełku zapałek jest i to, że przy jego pomocy podpalić można świat.

 Strzeż się tego, kto czytał tylko jedną książkę.

 Przyjmij dary od losu i niech szlag trafi całą resztę.

 Mylił się. Na końcu tunelu jaśniało światełko: miotacz ognia.

 Tam gdzie przemawia serce, nie wypada, aby rozum zgłaszał wątpliwości.

 Tęsknota to także forma życia.