Moja miłość do Lintona jest jak liście w lesie.
Wiem dobrze, że czas ją zmieni, tak jak zima zmienia wygląd lasu. Moja miłość do Heathcliffa jest jak wiecznotrwała ziemia pod stopami, nie przykuwa oka swoim pięknem, ale jest niezbędna do życia. Nelly, ja i Heathcliff to jedno.
Jest zawsze, zawsze obecny w moich myślach – nie jako radość, bo i ja nie zawsze jestem dla siebie radością, ale jako świadomość mojej własnej istoty.
Posiadanie wiedzy to za mało. Musimy ją wdrażać w życie. Chęci to również za mało. Musimy działać.
Trzeba bowiem się oddalić, żeby być naprawdę blisko.
Twoi przyjaciele. Są jak tonący, którzy łapią cię za nogi. Nie możesz ich ocalić. Możesz tylko utonąć razem z nimi.
A najbardziej winiłam ich [Niemców] za odebranie mi łez.
A ja po prostu wiem, że tak zwany dobry adres to człowiek, nie ulica.
Kocham ciebie, i zamierzam dopilnować obietnicy, którą mi złożyłeś. Jeśli wrócisz, wyjdę za Ciebie. Jeśli nie dotrzymasz słowa, złamiesz mi serce.
Człowiek pozbawiony ducha to jedynie zbiór pierwiastków.
Uciec nie znaczy tylko skądś odejść, lecz również dokądś dotrzeć.
Twoje usta nawet świętego sprowadziłyby na złą drogę.
Kłamstwo posiada wiele aspektów: niedopowiedzenie, półprawda, oczernianie, ale zawsze jest bronią tchórzy.
