Obecnie jesteśmy w posiadaniu broni, która nie tylko zrewolucjonizowała sztukę ...

 I ja tam byłem, miód, piwo piłem, bo każda stara baśń tak się przecie kończyć powinna.

 Nie, nie wierzę w „możliwość szczęścia”, wierzę w spokój. Z tej przyczyny unikam tego, co mnie irytuje. Jestem aspołeczny. Więc uciekam od społeczeństwa. Wychodzi mi to na dobre.

 Nie mogła być tak kochana. Nawet ona. Nawet przez niego.

 Żadne wspomnienie nie jest niczym więcej niż osobistym wyborem.
Bardzo celowym wyborem.
Kiedy sobie kogoś przypominamy - rodzica, współmałżonka, przyjaciela - jako lepszych, niż być może byli, to robimy to po to, aby stworzyć ideał, coś, do czego sami moglibyśmy aspirować. Ale jeśli wspominamy kogoś jako pijaka, kłamcę i brutala tworzymy tylko wymówkę
dla własnego złego zachowania.

 Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jakbyśmy byli nieśmiertelni.

 Im mniej człowiek wie, tym łatwiej mu żyć. Wiedza daje wolność, ale unieszczęśliwia.

 Czasem najgorsze wieści przychodzą pod postacią nieobecności.

 
Nic nie jest niemożliwe. Niemożliwe jest tylko dla tego, kto się poddaje!

 Człowiek, kiedy jest sam, bywa zwykle bardziej "ludzki", niż kiedy jest członkiem tłumu, podnieconej masy.

 Najpierw boisz się, że umrzesz, potem, że przeżyjesz.