Po innych bowiem ludziach, w ogóle po świecie zewnętrznym, nie ...

 (...) w małżeństwie oprócz silnej namiętności potrzebna jest przyjaźń. Przyjaciel nie obgaduje. Docenia zalety i rozumie wady, a nawet jeśli nie jest w stanie ich rozumieć, nie rozdmuchuje ich do rozmiarów góry lodowej, o którą rozbije się każdy statek codzienności.

 Zawsze powtarzam, że bezczynność osłabia ducha. Mózg musi być czymś cały czas zajęty. A jak się nie ma mózgu, to przynajmniej ręce.

 W nieszczęściu, w walce kształcą się charaktery.
W nieszczęściu i walce człowiek się uczy.

 Zabijamy to, co
najbardziej kochamy.

 Samotność jest czasem drogą, która pozwala osiągnąć wewnętrzny spokój.

 Książki nie dają prawdziwej ucieczki, ale mogą powstrzymać umysł, zanim sam siebie rozdrapie do krwi.

 Nagle zaczynam rozumieć. Igrzyska wciąż trwają.

 Są granice tego, co można zrobić dla drugiego człowieka.

 Rzeka nie może płynąć w dwóch kierunkach jednocześnie, chyba że chce się stać legendą o rzece.

 Ten, kto wraca, jest zawsze kimś innym niż ten, który odszedł.