Nie widziałem już nic prócz ciemności.

 Na skutek klęsk i nieszczęść, które na mnie spadły, zostałam wiedźmą.

 Pragnienie uczciwej walki nie jest niczym złym, pod warunkiem, że przeciwnik ma podobne zamiary.

 To straszne urodzić się bez wyobraźni. Ciekawe, czy to leczą?

 Rzeczywistość często przerasta fikcję.

 Boska miłość zawsze wychodziła i zawsze wychodzić będzie naprzeciw każdej ludzkiej potrzebie.

 Gdy wola spotyka inteligencję, człowiek staje się znośnym zwierzęciem.

 Pamiętam każdą wspólnie spędzoną
chwilę. A w każdej było coś wspaniałego.
Nie potrafię wybrać żadnej z nich i powiedzieć:
ta znaczyła więcej niż pozostałe.

 Czyż to nie ironiczne, że moje rany tak strasznie wyglądają, a jednak są znacznie mniej bolesne i groźne niż te niewidzialne, które ty w sobie nosisz.

 O niektórych ludzi trzeba walczyć, o innych rozsądniej jest zapomnieć.

 O umarłych albo dobrze, albo wcale.