Życie przypomina pociąg, mademoiselle. Zawsze biegnie naprzód.

 Czas rozciąga się, zatrzymuje się w zależności od potrzeb serca.

 Co za świat, miły Boże, już nawet skurwysyństwo nie popłaca.

 Smutno mi, że umieram nie w tej Polsce, o którą walczyłem.

 Boże drogi, byłem dżentelmenem.[…]
Teraz wiem tyle, że kobiety rzadko sypiają z młodymi dżentelmenami. Wyszyjcie to na makatce i powieście sobie w kuchni.

 - Wszyscy malarze, których zbierasz, nie żyją.
– Znacznie łatwiej negocjuje się z nimi ceny.

 Tyle wiemy o sobie, ile nas sprawdzono

 
Przyzwyczajenie. Lenistwo. Tchórzostwo. Bóg jeden wie, dlaczego ludzie ze sobą zostają.

 Ty wiesz, że najlepszym, czego można oczekiwać, jest uniknięcie najgorszego.

 Nie tylko na skutek swych warunków zewnętrznych, ale w większym stopniu przez właściwe sobie usposobienie jestem człowiekiem zamkniętym, milczącym, nietowarzyskim i niezadowolonym,
czego nie mogę nazwać własnym swym nieszczęściem,
gdyż jest to tylko refleksem mojego celu.

 Życie to nie problem do rozwiązania; to przygoda do przeżycia.