Życie przypomina pociąg, mademoiselle. Zawsze biegnie naprzód.

 Boję się, że kiedy będziemy od siebie na wyciągnięcie ręki, wszystko się zepsuje. Nie będę już dla ciebie świętem, tylko codziennością. Niezmiernie trudno zachwycać się codziennością.

 Nie da się zbyt długo żyć w realnym świecie.

 Zazdrość to podatek, jaki się płaci od sukcesu.

 Tłumię strach. Kiedy podejmuję decyzję, udaję, że on nie istnieje.

 Życie niepoddane analizie jest być może nic niewarte, ale życie ciągle analizowane jest z pewnością piekłem.

 Przeszłość jest pierwszym szkicem teraźniejszości.

 Szczęście polega na zdobywaniu tego, na co od dawna się czekało.

 Najpierw zaprzeczasz faktom, potem udajesz,
że ich nie widzisz, a jak już nie da się ich nie zauważyć, to uznajesz, że nie mają znaczenia.

 Ale nie w tym rzecz, żeby być bez strachu. To niemożliwe. To nauka, jak kontrolować strach i jak być od niego wolnym, w tym sęk.

 Żyć powoli, na tym polega tajemnica szczęścia.