Bez matki nie ma chatki.

 Walka ciała z duchem to jedna z największych tragedii naszego życia.

 Nie przypisuj wielkiego znaczenia rzeczom, które zrobiłem posługując się rękami. Daleko ważniejsze jest wykształcenie własnego charakteru i pozostawienie po sobie czegoś,
co tkwi wewnątrz nas. A tego nie wypracuje się rękami.

 Niech zmysły przejmą
władzę nad duszą.

 Posiadam tyle, a wszystko pochłania uczucie dla niej. Posiadam tyle, a bez niej wszystko mi jest niczym

 Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią, ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą, tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie". Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.

 Po co wam tyle języków, jeśli nie umiecie porozumieć się w swoim własnym?

 Byliśmy zajęci tylko sobą, może nawet przesadnie lub histerycznie, cały dzień dotykaliśmy swoich ciał, uczyliśmy się ich na pamięć, gorliwie, tak jakbyśmy na jutro mieli z nich zapowiedziany sprawdzian.

 Pozwoliłem jej odejść. Naprawdę. Ale oto stoi przede mną.

 Nasze języki się zakochały w sobie szaleńczo, wzięły ślub i wyjechały do Paryża.

 Lektura wyłącznie współczesnych autorów wysusza mózg.