Bo Cię kocham.
Nie wiem, gdzie jest jego miejsce w moim życiu ani gdzie sama chciałabym go umieścić.
Życie co jakiś czas podaruje Ci cudowną chwilę. Naciesz się nią...
W kosmosie nikt nie usłyszy,
że wrzeszczysz jak mała dziewczynka.
Życie jest krótkie, a człowiek kłóci się o bzdety. Dziś myślę: „Po co?”. Trzeba było mówić więcej dobrych słów. Zostaje żal do siebie i czasu.
Zawsze tak jest - jeśli ci się nie powiedzie, szukasz kogoś, aby oskarżając go, usprawiedliwić własne niedołęstwo.
Robienie właściwych rzeczy dlatego, że się kogoś kocha, czasami jest beznadziejne.
Zbyt często nie doceniamy potęgi dotyku, uśmiechu, dobrego słowa, prostej umiejętności słuchania, szczerego komplementu czy najmniejszego przejawu troski. A przecież te drobne gesty mogą odmienić czyjeś życie.
Człowiek musi jeść, pić i ubierać się; reszta jest szaleństwem.
Nie potrafiłam nie zaufać temu, co dostrzegłam w jego oczach.
