Większość ludzi nie jest w stu procentach dobra ani w ...

 Kochać kogoś, to przede wszystkim pozwalać mu na to, żeby był, jaki jest.

 Żeby chronić siebie i to, co kochamy, walczymy jak bestie.

 (...) nie da się cofnąć rzeczywistości i przerobić jej w Photoshopie.

 Jeśli ktoś lub coś ma Cię zaskoczyć, i tak to zrobi, nieważne, jak nerwowo będziesz się rozglądał, jak cicho będziesz szedł, na ile zamków będziesz zamykał drzwi.

 Nie ma w świecie nic trudniejszego od prostoduszności i nie ma nic łatwiejszego niż pochlebstwo. Jeśli w prostoduszności choć jedna setna tonu zabrzmi fałszywie, to natychmiast następuje rozdźwięk, a za nim klapa. Natomiast pochlebstwo, nawet jeżeli wszystko, aż do ostatniej nuty, jest w nim fałszywe, to i tak bywa ono miłe i słucha się go nie bez przyjemności; wprawdzie wulgarna to przyjemność, ale przyjemność. I choćby pochlebstwo było najwulgarniejsze, przynajmniej połowa wydaje się zawsze prawdą. Dotyczy to zaś każdego poziomu rozwoju i każdej klasy społecznej. Nawet westalkę można uwieść za pomocą pochlebstwa. Cóż dopiero zwykłych ludzi!

 Nie mogę sobie zdać sprawy, co się ze mną stało, czy w istocie jestem nienormalny, czy po prostu zboczyłem z wytkniętej drogi i szaleję (...).

 Jak może dać życie, jeśli nie wie nawet, po co żyć?

 Każdy powinien umierać w czyiś ramionach.

 Sztuki życia brak mi dziś tak samo jak wtedy.

 Trzeba czasem korzystać z życia, a nie pozwalać mu płynąć obok. Żyć chwilą!