Zawsze trzeba kierować się nadzieją.
Zawsze trzeba kierować się nadzieją.
Złoszczenie się na kogoś jest jak picie trucizny w oczekiwaniu,
że ta druga osoba umrze.
Nigdy nie wątp w człeka prawego i szlachetnego. Taki zawsze coś spieprzy. Oczywiście wszystko w imię większego dobra.
Życie, które nie jest ciągłym wyzwaniem, jest niczym.
Oto smutna prawda: cierpienie uszlachetnia.
No, ale rozum, panie Wokulski, przychodzi kobietom dopiero około trzydziestego roku.
Błędy nie są od tego, żeby ich żałować, lecz żeby ich ponownie nie popełniać.
Ci, którzy chcą władzy i ją osiągają, żyją w ciągłym strachu, że ją stracą.
Wydaje mi się, że ludzie są czymś... upadłym, rozpadłym, sparszywiałym, co kiedyś było całe, potężne i piękne... I po prostu to coś... próbuje się znowu scalić.
Może jestem głupi, ale wiem, co to miłość.
Stał się kłopotem i ikoną tej części świata.