Cudze nieszczęścia pomagają ukoić własne cierpienie.

 Śmierć jest łatwa, prosta, życie jest trudniejsze.

 Upokorzające przeżycia potrafią wyssać z człowieka pewność siebie, tak jak sól wysysa wilgoć ze ślimaka.

 Każdemu będzie dane to, w co wierzy.

 Ostatecznie żyjemy po to, aby zapewniać rozrywkę sąsiadom i sami ich wyśmiewać.

 Kto kocha, nie potrzebuje nigdy mówić: przepraszam.

 Kobiety nie kłamią,
ale szminkują trochę prawdę.

 Nic bardzie użytecznego nad wątpliwość w odpowiednim czasie.

 Czy wszyscy umierający ludzie czują się tak, jakby nigdy nie żyli?

 Czy nie dosyć już kłamstw, krętactw, niekompetencji, pazerności, czy Ty naprawdę nie boisz się Boga, Lechu?

 Fizycznie wciąż była w domu, ale
duchem już zdążyła ich opuścić.