Samotność jest niezależnością, życzyłem jej sobie i zdobyłem ją po długich latach. Jest zimna, o tak, ale jest też cicha, cudownie cicha i wielka, jak zimne, ciche przestworza, po których wirują gwiazdy.
Czasami jedno słowo narobi więcej szkód niż tsunami.
Normalność wcale nie jest taka dobra, na jaką się wydaje.
Zgubiłem się w Lesie ale ciągle jestem na Szlaku...
A więc milczymy,
myśląc o sobie z daleka.
To łacina chłopcze. Nie ma martwych języków, są tylko uśpione umysły.
Próżno myśl geniuszu świat cały pozłaca, na każdym szczeblu życia rzeczywistość czeka.
Poezja wnosi ogromne piękno do życia, ale także i wielki smutek.
Musimy coś zrobić, co by od nas zależało, zważywszy, że dzieje się tak dużo, co nie zależy od nikogo.
Boże, daj mi samotność, bo nienawidzę ludzi.
W obliczy wieczności, któż potrafi oceniać chwile?
