Nosił wilk razy kilka, ponieśli i wilka.

 [...] bo sprawiedliwość to tępy nóż. I jako filozofia, i jako sędzia.

 Ten, kto skacze do nieba, może upaść, to prawda. Ale może też poszybować w górę.

 Słowami też można dotykać. Nawet czulej niż dłońmi.

 Można uciekać i uciekać w nieskończoność,
ale prawda jest taka, że wszędzie tam, gdzie się zatrzymasz, dopadnie Cię Twoje życie.

 Nie przeciągaj pożegnania, bo to męczące. Zdecydowałeś się odejść, to idź.

 Gdy ludzie wiedzą, jaki jesteś, to chcą cię kontrolować.

 Oczy, w których nie widać duszy, są przerażające dla oczu, z których dusza wyziera.

 Kłamstwo to zdrada samego siebie.

 Tylko to, co stracone pozostaje wieczne.

 W zasnutym chmurami niebie ktoś powycinał ptaki. Jesień się starzeje.