...wspomnienie jest również formą spotkania.

 Nie wiem, gdzie jest jego miejsce w moim życiu ani gdzie sama chciałabym go umieścić.

 Dom, w którym nie rozbrzmiewa śmiech dzieci, jest martwy.

 Albo rybki, albo akwarium.

 Dowieść trzeba winy. Nie niewinności.

 Dojrzałość to przecież nie liczba przeżytych lat. Lecz bagaż życiowych doświadczeń.

 Udawaj, że masz władzę, a ludzie ci ją dadzą.

 Płacze tak urywanie, paskudnie, jak płacze mężczyzna,
kiedy się zdaje, że ma w sobie jakieś zwierzę,
które nim potrząsa

 W tej chwili nie wierzę absolutnie w nic i nie mam żadnej nadziei.

 Musimy jednak pamiętać o jednym: opór zbrojny i walka orężna wobec najeźdźcy nie były narzucone społeczeństwu przez jakiś rozkaz z góry. Ta decyzja została podjęta przez cały naród samorzutnie, nie w sierpniu '44 roku, ale już we wrześniu '39.

 Przeszłość nie jest krainą, którą tak łatwo opuścić.