Czasem dorośli są jak dzieci. A dzieci za szybko dorastają.

 Przegrywa nie ten, który padł, lecz ten, który nie chciał powstać.

 A gdyby się okazało, że wszyscy gonimy za czymś, co od dawna jest w naszym posiadaniu?

 W Damaszku centrum spadłem z gromu. Na domosceński twardy bruk. Na serca pysk bez spadochronu. Z miłosnych, niebotycznych gór.

 Zaczęłam wrzucać jej rzeczy do pudeł. Ale trudno jest spakować czyjeś życie.

 Kamień, który się toczy, nie obrasta mchem.

 Wchodząc tu, doznałem dziwnego wrażenia; chcesz, to Ci powiem: pomyślałem sobie, że całe życie moje nie byłem tym, którym być miałem.

 Cynizm jest poręczą, której można się uczepić w obliczu totalnej katastrofy.

 Umieranie jest straszne tylko wtedy, kiedy trwa długo i jest tak bolesne, że upokarza człowieka.

 Nie mów mi, że niebo jest granicą, skoro są ślady stóp na księżycu.

 To wszystko zaczyna się właśnie w nocy.
Jestem jedynym człowiekiem, który ma
własne kino, ale z tego kina nie może wyjść.
I to są właśnie moje noce.