Albo masz władzę nad innymi, albo Cię stłamszą.

 Najjaśniejsze światło rzuca najmroczniejszy cień.

 Nie obchodzi mnie nikt z wyjątkiem mojej osoby.

 (...) co się źle zaczyna, może się skończyć tylko lepiej.

 Serce to jeszcze za mało żeby kochać.

 Teraz była nikim, a będąc nikim, była tym, kim zawsze chciała być.

 Umieć żyć to najrzadziej spotykana umiejętność na świecie.

 Tylko niekiedy szczęście bywa darem, najczęściej trzeba o nie walczyć.

 Nic tak nie osłania, jak mówienie o sobie źle, zwłaszcza jeśli się potrafi ubrać to wszystko w ładne formułki.

 Caleb dał mi rodzinę, ale ty dałaś mi coś o wiele cenniejszego: oddałaś mi samego siebie.

 Moja miłość miała na imię Tanja. Była Niemką o słowiańskim imieniu. Skąd u jej rodziców taki wschodni sentyment? Czyżby słabość do wspólnej polityki (pakt Ribbentrop–Mołotow…)? Już samo jej imię, Tanja, nosi w sobie nutę nostalgii jak rosyjskie piosenki o tęsknocie i samotności, jak stepy akermańskie, jak mickiewiczowskie: „(…) jedźmy, nikt nie woła…