Złość uwalnia od strachu.

 Czasu nie można dostać. Ale można go dzielić.

 Płacze matka z córką. Płacze ciocia z bratanicą. Płacze ofiara z ofiarą. Płacze ocalała z ocalałą.

 Zapamiętaj, Tesso, że kiedy znajdziesz mężczyznę, który będzie chciał cię poślubić, poznasz, co to za człowiek, nie po tym, co mówi, ale po tym co robi.

 Małżeństwo zmusza wszystkich do kompromisu.

 Okropna dola człowieka! Nie ma dla niego szczęścia, które by nie płynęło z jakiejś niewiedzy.

 A kiedy nie ma już
nadziei, czas staje się karą.

 Przed nami jest tysiąc rodzajów życia, ale przeżyjemy tylko jedno.

 Zabawne, że prawie zawsze mamy czas, by wciąż i wciąż poprawiać swoje błędy.

 Urodziłem się już złym, żyłem źle i prawdopodobnie umrę złym człowiekiem.

 Nic tak nie łączy ludzi jak miłość do tych samych książek.