Największe poświęcenie to życie za życie.

 Poezja wnosi ogromne piękno do życia, ale także i wielki smutek.

 Nieważne kim się jest, ważne czego się dokonało i czego jeszcze się dokona.

 I myśleliśmy o tej nieprawdopodobnej rzeczy, którą przeczytaliśmy, że ryba, samotna w swoim słoju - smutnieje, a kiedy jej włożyć lusterko - znów robi się wesoła...

 Ciemność nie zawsze oznacza zło,
a światło nie zawsze niesie za sobą dobro.

 Wolność to stan umysłu.

 Kochać kogoś to znaczy patrzeć, jak umiera.

 To jest niestety niezaprzeczalna prawda, że zdrowy rozsadek cierpi tam, gdzie do gry wkracza miłość.

 Język prawdy jest zawsze prosty.

 To bardziej przerażające, niż gdyby ktoś obcy skradał się po korytarzach. Od obcego można uciec. Nie można uciec od samego siebie.

 Miłość jest jak roślina - jeśli o nią dbasz, urośnie z małego nasionka i wyda owoce.