I coraz większa była/nad moim dniem wieczność.

 Gdy dusza otrząsa się z ciała - jaka ulga.

 ...rodzina to nie przyjaciele, nie możesz jej sobie wybrać.

 Była w tym okrutna ironia, że aby ocalić ludzi, trzeba zniszczyć kościół.

 Płacz w eleganckiej sukni ma w sobie coś wyjątkowo smutnego.

 Żyjemy w epoce podejrzliwości i upadku wartości duchowych.

 Zbyt ona piękna, zbyt mądra zarazem. Zbyt mądrze piękna stąd istnym jest głazem.

 Ostatecznie żyjemy po to, aby zapewniać rozrywkę sąsiadom i sami ich wyśmiewać.

 Nic nie cementuje związku bardziej niż żółw maszerujący przez kuchnię.

 W każdym życiu wybiorę Ciebie!

 Jeżeli wygram, wszyscy uznają mnie za geniusza. Jeżeli przegram, będę wariatem. Tak pisze się historię.