Nie mówcie mi o śmierci! Śmierć to dar, brama i ...

 "Zawsze trzeba działać. Źle czy dobrze, okaże się później. Żałuje się wyłącznie bezczynności, niezdecydowania, wahania. Czynów i decyzji, choć niekiedy przynoszą smutek i żal, nie żałuje się.

 Muszę przestać o nim myśleć, napomina siebie. Przecież to cholernie ogłupiające. Całą głowę okupuje jeden facet, jego ręce, usta, i przód, i tył i tak dalej. Miesiącami człowiek nie pomyśli o niczym sensownym.

 Z czasem wcale nie stajemy się mądrzejsi,stajemy się tylko bardziej tchórzliwi.

 Strach jest jak choroba, gorączka, która przejmuje nad tobą kontrolę.

 A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei. Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec.

 Świat się zmienia, słońce zachodzi, a wódka się kończy.

 Przebywanie wśród ludzi, pomagało.

 Radość często bywa początkiem naszego bólu.

 Oddaliłam się z triumfującym kwikiem w duszy.

 Człowiek to zwierzę towarzyskie.