Samemu idzie się szybciej, ale we dwoje dociera dalej.

 Lecz czymże jest każdy ocean, jeśli nie morzem kropel?

 Może ty mi rozwaliłeś świat. A nie wiem, co mógłbym zbudować na jego miejsce.

 Jeśli cel przyświeca, sposób musi się znaleźć.

 To były dobre lata, ale wiemy- z opowieści i z życia- że dobre lata nigdy nie trwają długo.

 Nie masz ochoty żyć na zatłoczonym, ekskluzywnym stałym lądzie, gdzie łokciami trzeba walczyć nawet o haust świeżego powietrza.

 Właśnie mam zamiar ułożyć balladę o dwóch cyckach. Proszę mi nie przeszkadzać.

 Sto wiorst nie droga, sto rubli nie pieniądz, sto gram nie wódka.

 Tajemnica, którą się dzielimy, przestaje być tajemnicą.

 I przysięgam, w tamtej chwili byliśmy nieskończonością.

 Nie mam ochoty analizować uczuć, które do niego żywię. Przeraża mnie to, co mogłabym odkryć.