Trzeba dużo miłości, żeby się tak nienawidzić.

 Nie ma złej decyzji. Jest twoja decyzja.

 Archeolog to wymarzony mąż – im kobieta starsza, tym bardziej się nią interesuje.

 Najedzony lew zapomina jak się poluje.

  (...) zapachniało, zajaśniało wiosna, ach to ty
Wiosna, wiosna, wiosna, ach to ty!

 Dam Ci tysiąc powodów, by Twoja nienawiść była jeszcze większa.

 Wspomnienie śmierci i bólu było zbyt niemiłe nawet dla nas.

 Z pewnych rzeczy się po prostu nie żartuje,
to przynosi pecha.
To tak jakby nasikać w oczy bogu przeznaczenia. Jeśli sikało się długo, zaczynał sikać i on, a on lał jak strażackim wężem.

 Idziesz albo umierasz, taki jest morał tej opowiastki.

 Zrobiłaś to, czego nie dokonał żaden gladiator - wyrwałaś mi serce z piersi...

 Drogocenne szable daje się bohaterom, a noże cnotliwym niewiastom.