Trzeba dużo miłości, żeby się tak nienawidzić.

 Żyj tak, żeby po twojej śmierci ktoś chciał chodzić po twoich śladach.

 Jak się człowiek za bardzo szczerzy do życia, to w końcu od tego życia może dostać w zęby.

 Odpowiedzieć samemu sobie, "kim tak naprawdę jesteśmy", to rzecz arcytrudna, ja wiem, ale jeśli umrzesz, nie odnajdując odpowiedzi, to trochę tak, jakbyś nie żył, a zamiast ciebie przez te kilkadziesiąt istniała jakaś galaretowata istota dopasowująca się tylko i wyłącznie do foremki, w którą została włożona.

 Ludzie, którzy są szaleni rzadko zastanawiają się nad tym, czy są szaleni.

 Oboje dążyli do wspólnego celu, bo on kochał i pragnął ją wielbić - a ona kochała i pragnęła być uwielbiana

 Stąd wódka - moja pewność siebie w płynie.

 Kawa była słaba i bez smaku. Nie miała treści, a jedynie formę.

 Trafiłeś we mnie jak strzała, która zna cel. Lecz cel nie znał strzały.

 Mój Boże, jakie wszystko jest dzisiaj dziwne. A wczoraj jeszcze żyło się zupełnie normalnie. Czy aby nocą nie zmieniono mnie w kogoś innego? Bo, prawdę mówiąc, czuję się jakoś inaczej. Ale jeśli nie jestem sobą, to w takim razie kim jestem?

 Nie buduj domu na piasku.