Pozwoliłem jej odejść. Naprawdę. Ale oto stoi przede mną.

 Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd.

 Czy to nie jest wielka rzecz - znaczyć dla kogoś wszystko?

 Obiecywała nagły, obezwładniający smutek.

 Prawda to dążenie do wyznaczenia z niewiadomej.

 Jeżeli chcemy pławić się w blasku dokonań naszych dzieci, musimy być także gotowi na przyjęcie odpowiedzialności za ich katastrofy.

 Myślę, że słowa nie docierają do ludzi. Może w ogólne nic do nich nie dociera.

 Nie zwalczaj swojego żalu.
Obejmij go czule, zaprzyjaźnijcie się. Znajdź dla niego miejsce w swoim życiu. Zaproponuj, by został tak długo, jak będzie chciał. Zobaczysz, że w końcu
nad nim zapanujesz.

 Na pierwszej randce spytałam, co we mnie widzi. Odpowiedział: "Swoją przyszłość".

 Chorobliwa ambicja i kretynizm często chodzą w parze.

 Sposób niemyślenia przemyśl, oszalej.