Pozwoliłem jej odejść. Naprawdę. Ale oto stoi przede mną.

 Nie opuszczam ludzi, jestem przy nich cały czas
Nawet, gdy mi prosto w twarz mówią najtrudniejszą z prawd
Ale szanuję tych, co odpłacają mi tym samym
Reszcie mówię nic prócz tego, że się znamy

 Pewne rzeczy są zbyt cudowne, żeby rozkoszować się nimi w samotności.

 Praca starca funta kłaków warta, lecz głupi ten, co nią pogardza.

 Cóż, gdyby nie było to tak bezdennie głupie, powiedziałbym, że to nawet sprytny pomysł.

 Najgorsza pewność jest lepsza od niepewności.

 Nie ma nic nieprzyzwoitego w miłości. Wszystko jest naturalne i piękne!

 Niektóre rzeczy jesteśmy w stanie zrobić, inne wydają się zbyt trudne. Stopniowo wszystko wydaje się zbyt trudne; życie na ogół sprowadza się właśnie do tego

 Bywa, że plan bogaty, a skutek ubogi, od zamiaru do rzeczy jest ładny szmat drogi.

 Niechętnie mówimy o śmierci. I niechętnie godzimy się ze świadomością, że prędzej czy później i tak wszyscy umrzemy. Strach przed śmiercią to tak naprawdę strach przed nieznanym. To naturalne uczucie, nikt z nas bowiem nie ma pewności, czy po tym, jak odejdziemy już z tego świata, cokolwiek czeka nas dalej.

 Ostatecznie reguły są po to, by je łamać.