Nadzieja jest czasem tak wielka, że nie można jej znieść.

 Słowa, które mówią sobie kochankowie, są pisane na wietrze i wodzie.

 Kiedy ludzie cię kochają, ufają ci.

 Chodzi mi o to [..] że w każdym można odnaleźć piękno.
I tylko od nas zależy, w jakim stopniu skorzystamy z tego piękna i przyjmiemy je jako część swojego własnego.

 Ludzie boją się tego, czego nie rozumieją. A tego, czego się boją, nienawidzą.

 Najdalej zajdzie ten człowiek, który nie wie, gdzie idzie.

 Zrozumiałam, że to, co myślą ludzie wokół, nie ma większego znaczenia.

 Z miłością jest jak z kwiatem, pozwól mu zakwitnąć.

 Strach to suma tego, co jest i co może się zdarzyć.

 Przychodzą takie chwile, że nie wiem już, co z sobą zrobić. Kiedyś pomyślałam, wsiądę w pociąg i przyjadę do ciebie. Ale to przecież o wiele za późno, o lata za późno, o całe życie za późno.

 Cynizm jest poręczą, której można się uczepić w obliczu totalnej katastrofy.