Nadzieja jest czasem tak wielka, że nie można jej znieść.

 Każde zmartwienie w końcu się zużywa.

 Jedną z rzeczy, które są zdolne poruszać tryby historii, jest pieniądz.

 Nikt, to często najniebezpieczniejsza osoba.

 Ludzie zawsze uważają, że mogą posiadać piękno na własność.

 Zdobywanie wiedzy jest nieustającą przygodą na granicy niepewności.

 "Ludzie sypiają ze sobą, nic ekscytującego. Zdjąć przed kimś ubrania i położyć się na kimś, pod kimś lub obok kogoś to żaden wyczyn, żadna przygoda. Przygoda następuje później, jeśli zdejmiesz przed kimś skórę i mięśnie i ktoś zobaczy twój słaby punkt, żarzącą się w środku małą lampkę, latareczkę na wysokości splotu słonecznego, kryptonit, weźmie go w palce, ostrożnie, jak perłę, i zrobi z nim coś głupiego, włoży do ust, połknie, podrzuci do góry, zgubi. I potem, dużo później zostaniesz sam, z dziurą jak po kuli, i możesz wlać w tą dziurę dużo, bardzo dużo mnóstwo cudzych ciał, substancji i głosów, ale nie wypełnisz, nie zamkniesz, nie zabetonujesz, nie ma chuja."

 Każda kropla szczęścia musi nieść ze sobą ocean goryczy.

 Na ogół głosy najdłużej zachowują młodość.

 - Ludzie przyzwyczajają się do piękna.
- Ja się do ciebie jeszcze nie przyzwyczaiłem.

 Umysł potrzebuje zaś książek, podobnie jak miecz potrzebuje kamienia do ostrzenia