Ludzie mają irytujący zwyczaj pamiętania rzeczy, których nie powinni pamiętać.

 Trudno cokolwiek znaleźć, jeżeli się nie wie, czego szukać.

 Musimy się skupić na tym, by iść do przodu, zamiast oglądać się za siebie.

 Życie każdego z nas ma taki sens, jaki mu sami nadamy.

 Dzisiejszy dzień to dla mnie pierwszy i ostatni dzień wieczności.

 A więc to prawda. Istnieje życie po śmierci. I jest takie samo. Ja to mam pecha.

 Po co wam tyle języków, jeśli nie umiecie porozumieć się w swoim własnym?

 Jeden znajomy młodzieniec,
który odziedziczył kilka akrów,
przyznał się, że myślałby
o prowadzeniu życia podobnego do mojego, gdyby miał środki. Nie chciałbym, aby ktokolwiek przyswajał sobie mój sposób życia z jakiegokolwiek powodu, albowiem po pierwsze, zanim się tego sposobu względnie dobrze nauczy, ja już mogę sobie znaleźć inny, po drugie zaś, pragnę, aby na świecie było jak najwięcej ludzi o własnych dążeniach. Dlatego też chciałbym, ażeby każdy z wielkim staraniem wybierał własną drogę i szedł naprzód właśnie nią, zamiast drogą ojca, matki czy sąsiada.

 Nie mów koniec, dopóki wszystko nie jest skończone.

 Nawet siedząc na ławie oskarżonych, lubimy słuchać o sobie.

 Są jednak pewne granice.