Miłość kpi sobie z rozsądku. I w tym jest jej ...

 Można znieść wszystko, na co się człowiek zdecyduje.

 Znika jak cień, którego nigdy nie było.

 Nie ma nic bardziej tragicznego niż żebranie o gest, o uśmiech od ukochanej Istoty. Przy tej tragiczności blednie wielka inna tragiczność, tragiczność cielesnego kalectwa, tragiczność duchowego kalectwa... wielka tragiczność blednie przy tragiczności żebrania o miłość.

 To żenujące, że wszyscy idziemy przez życie, ślepo akceptując to, iż jajecznica musi być kojarzona wyłącznie z porankami.

 Zawsze cierpimy z powodu miłości, nawet wtedy kiedy wydaje nam się, że już nie cierpimy.

 Chciałabyś, żeby miłość dowiodła ci, że istnieje. Nie tędy droga. To ty masz dowieść, że istnieje.

 Nie słychać, jak ludzie myślą o sobie. Jak w myślach ratują ukochanych. Jak przychylają im nieba, sobie skąpiąc powietrza.

 Trud człowieczy czas niweczy.

 Nie wstydzić się siebie. To jest jedyna prawdziwa wolność.

 Każdy wybój, wzniesienie i równina osnuwały tajemnicą moją tęsknotę.