Nawet gdybyś dał człowiekowi wszystkie wspaniałości świata, nic mu to ...

 Słowa ograniczają,
czasami milczenie bywa wymowniejsze
i zawiera w sobie więcej treści.

 Tylko żyjąc absurdalnie można wyłamać się z tego bezgranicznego absurdu (...)

 Rzeki i świątynie żyją nadal w naszych czasach lecz twierdze Indii utraciły znaczenie.

 W strachu zaglądaliśmy w siebie nawzajem tak głęboko, jak nie wolno było tego robić.

 Myślałam o tym, jak bardzo jesteśmy zapisani w innych ludziach i nigdy naprawdę nie wiemy, kiedy ktoś nas odczyta, wydobędzie na powierzchnię albo spróbuje zatrzeć, tak jak ściera się z mebli kurz.

 Bo kiedy ból nas przerasta, kiedy nadzieja gaśnie, szaleństwo jest jedyną drogą.

 Dziwnie wiedzieć, że niebo mamy to samo, a cała reszta jest zupełnie inna.

 Kiedy widzę, co życie robi z ludźmi, to śmierć wcale nie jest taka najgorsza.

 Miłość rani, ale też umacnia. Droga idealnej miłości nigdy nie jest gładka, nie jest usłana różami. Potrzeba włożyć w nią mnóstwo pracy, aby przybrała piękny, nieskazitelny kształt.

 Człowiek jest wtedy najszczęśliwszy, kiedy dokoła siebie widzi to, co nosi w sobie samym...