Dobry człowiek jest jak małe światełko. Wędruje poprzez mroki naszego ...

 (...) Ludzie noszą w sobie bardzo widoczny strach. Nerwice, depresje, nałogi świadczą o tym, że wielu z nas czuje podskórnie, że przez lata zgromadzili w sobie kwas, który teraz zaczyna się ulewać.

 Natura tak skonstruowała człowieka, że nic mu się bardziej nie podoba niż to, co traci. Niczego bardziej nie pragnie od tego, co mu się odbiera.

  „Koniec miłości nie daje o sobie zapomnieć. Nawiedza snami. Nawiedza ciszą. Nawiedzani przez upiory, stajemy się jak one. Życie dopływa. Słabnie tętno. Nic cię nie rusza. Niektórzy to aprobują i twierdzą, że to leczy. To wcale nie leczy. Martwe ciało nie czuje bólu.”

 Życie jest brutalne i nie zna taryfy ulgowej.

 I tak sobie kombinowałem, jakby mogło być, gdyby mogło być.

 Mało który mężczyzna ma na tyle imaginacji, by wymyślać różne czułe słówka.

 Nigdy niczego by nie spróbowano, gdyby trzeba było najpierw przezwyciężyć wszystkie możliwe obiekcje…

 Straszliwa samotność znalazła ujście w gorących łzach...

 Ale kiedy rzeczywistość uderza, robi to naprawdę mocno.

 Ludzie często w nocy mają zupełnie inne emocje niż rano. Nie mówiąc o postanowieniach.