Życie nie jest zawiązane na kokardkę, ale nadal jest darem. ...

 Nigdy nie musisz się bać mnie dotknąć - mówi. - To mnie nie zrani. Może tylko dać mi siłę.

 Kiedy się żyje jak zwierzę, z nosem przy ziemi, trzeba mieć swój kącik kłamstwa, w którym można nasycić się tym wszystkim, czego nigdy nie posiądzie się naprawdę.

 Trzeba uczyć się lekcji, profesor nie musi być ten sam.

 Nie każdy musi być wielkim człowiekiem: być człowiekiem to już bardzo dużo.

 Każdy nosi piekło w sobie. I każdy może z niego wyfrunąć.

 Jeszcze dziś roznieć swoją iskierkę życia i pozwól, aby stała się płomieniem.

 Real wymaga realnej reakcji.

 To ciekawe, jak wspomnienia przeistaczają się czasem w koszmary.

 Kocham cię i to mnie zabija.

 Kto z siebie bestię uczynił, uwalnia się od bólu bycia człowiekiem.