Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy.

 Wszyscy zboczyli, (...)
są jednakowo zepsuci;
nie ma nikogo, kto
by czynił dobrze (...).

  Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.

 Mój dom to moja twierdza.

 Śmiech to bluźnierstwo wobec anarchii. Tyrani mądrze czynią, że się go boją.

 Czy dwa anioły, leżąc, są w stanie stykać się grzbietami? Jeśli nie, jakże muszą zazdrościć nam, ludziom.

 Dziwne, że ludzie nie widzą tego, co mają pod nosem.

 Bo nie zawsze się żyje, jak by człowiek chciał,
tylko jak się musi. Człowiek życia sobie nie
wybiera, życie samo wybiera człowieka wedle
swojej woli, kto mu do czego potrzebny

 Nocą myśli mają nieprzyjemny zwyczaj zrywania się ze smyczy.

 Nie ma nic lepszego od samego istnienia.

 Lubię ludzi, ale widzę,
jak często są fałszywi.