Nie płacz w liście, nie pisz że los ciebie kopnął, ...

 Porzuć wszystko, co znasz. Porzuć, porzuć, porzuć. Nie bój się, że zostaniesz bez niczego, bo na koniec to nic będzie ci podporą.

 Mam 19 lat i niepotrzebna mi osobowość, ponieważ mam charakter.

 Smutno mi, że umieram nie w tej Polsce, o którą walczyłem.

 Zamierzam złożyć mu propozycję nie do odrzucenia.

 Nigdy to bardzo długo.

 Jego słowa to moja zguba, przywodząca mnie nad skraj przepaści.

 Wszyscy w ciemnościach wyglądają wystarczająco przyzwoicie.

 Odchodzimy osobno, ale razem.

 Całuję Cię, jeżeli tak można nazwać - ten akt chorej, głodnej i bezsilnej wyobraźni.

 W życiu nie chodzi o czekanie aż burza minie. Chodzi o to, by nauczyć się tańczyć w deszczu.