Wielka poezja, będąc wielką i będąc poezją, nie może nie ...
Wielka poezja, będąc wielką i będąc poezją, nie może nie zachwycać nas, a więc zachwyca.
Pan wybaczy, ale śmierć to dla mnie bardzo osobista sprawa.
Wszystko podszyte jest dzieckiem.
Wiesz, takie chwile są jak srebrne okruchy szczęścia. Trzeba je skrzętnie zbierać i cieszyć się, że w ogóle są.
Nie cel się liczy, ale sposób
w jaki się do niego dociera.
Są podobno ludzie, w których jest wszystko i nic.
Niewolników nie zawsze łatwo jest odróżnić od tych, którzy nimi nie są.
Zdawanie sobie sprawy z siły wroga jest równie pożyteczne, jak wiara we własną.
Życie jest walką, ale nie możesz zmagać się z nim za pomocą siły. Musisz walczyć za pomocą swojego serca.
Polubiła ciemność, tę ciepłą osłonę, która chroniła ją przed rzeczywistością...
Chciałem się o czymś przekonać, pchała mnie chęć dowiedzenia się, przekonania się natychmiast, czy jestem jak inni wszą, czy też człowiekiem? Czy potrafię przekroczyć ów próg, czy nie? Czy jestem drżącym, nędznym stworem, czy też mam prawo...?