Wielka poezja, będąc wielką i będąc poezją, nie może nie ...

 Życie to jedna, wielka seria rozstań,
ale najbardziej rani brak chwili pożegnania.

 Życie jest walką, ale nie możesz zmagać się z nim za pomocą siły. Musisz walczyć za pomocą swojego serca.

 Życie niszczy człowieka, zdziera go jak podeszwę.

 Kiedy się kogoś kocha, czasami trzeba mu wybaczyć.

 Nadzieja lekka i ulotna - zamieszkała w mej duszy.

 Jeżeli potrafiłam krzywdzić ludzi, czy nie oznaczało to także, że potrafię im pomagać?

 Naucz się odczytywać świat i każdego człowieka na świecie jako negatyw rzeczywistości.

 Narażenie się na ból dla dobra ludu i kraju, który kochasz, to najwspanialszy wyczyn, do jakiego jesteśmy zdolni.

 Jesteśmy opuszczeni jak zabłąkane dzieci w lesie.
Kiedy stoisz przede mną i patrzysz na mnie, co
wiesz o moich bólach i co ja wiem o twoich?
A gdybym padł przed tobą na kolana i płakał, i opowiadał, co wiedziałbyś o mnie więcej niż
o piekle, które ktoś określił ci jako gorące i straszne? Już dlatego my ludzie powinniśmy stać naprzeciw siebie tak zamyśleni i współczujący,
jak przed wejściem do piekła".

 Płacz to przyznanie, że stało się coś złego. Że nie wszystko jest piękne i błyszczące.