Wielka poezja, będąc wielką i będąc poezją, nie może nie ...
Wielka poezja, będąc wielką i będąc poezją, nie może nie zachwycać nas, a więc zachwyca.
Nie można nakazać sercu, żeby nagle przestało czuć.
Wróciłem do domu. Nie wiedziałem, co zrobić z tęsknotą za kimś, kogo się nie pamięta, ani co zrobić z przytuleniem, na które się czeka całe życie.
Co było gorsze? Zwariować czy naprawdę podróżować w czasie? Chyba to drugie, pomyślałam. Na to pierwsze pewnie można brać jakieś tabletki.
Pożądanie nie jest czymś, co się rozumie. Ono po prostu jest.
Opłakuję coś, czego nigdy nie miałam. Co za absurd. Rozpacz
z powodu przeklętych nadziei, przeklętych marzeń i oczekiwań.
Był katastrofą, która czeka na to, aby się wydarzyć.
Wspomnienia zmieniają się wraz z ludźmi.
Znajdź mnie, uwolnij mnie od tego zżerającego zwątpienia, daremnej rozpaczy, horroru snu.
Jeśli chcesz perfekcji, zawsze musisz z a c z y n a ć od perfekcji.
Czyżby na cud czekała? Zapewne tak. Czyż jednak nie są to oznaki obłędu?