Anioł nigdy nie upada. Diabeł upada tak nisko, że nigdy ...
Anioł nigdy nie upada. Diabeł upada tak nisko, że nigdy się nie podniesie. Człowiek upada i powstaje.
Słowa wypadają mi z ust bez spadochronów.
Kiedy patrzę na ciebie, Naruto, zaczynam czuć w sobie odwagę. I wydaje mi się, że wtedy mogę osiągnąć wszystko. Czuję się dowartościowana.
W lasy, w lasy, a co gęstsze. Z dwojga złego wolę ghule niż ludzi.
Śmierć to jedyna rzecz, której nie udało się nam całkowicie zwulgaryzować.
Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd.
Wielkie skutki mają swoje malutkie przyczyny.
Na pewnym etapie wyczerpania, przypomniałem sobie, rzeczywistość przestaje dotyczyć rzeczy i staje się słowem. Na pewnym etapie cierpienia ból pozwala nam dostrzegać w pełni bezpośrednie piękno każdej chwili.
Dom to nie bieliźniarka ani ptak w klatce, ale obecność drugiego człowieka, którego kochamy.
Obecność aniołów zwiastuje bliskość raju.
Czy róża pachniała by tak samo wspaniale, gdyby się nazywała ostem lub kapustą?