
Trzeba coś kochać, żeby to znienawidzić.
Trzeba coś kochać, żeby to znienawidzić.
Nie jestem przyzwyczajony do tego, że mnie kochasz.
Światło jest dla ludzi wolnej woli, by widzieli, co wybierają. Ciemność kryje pochodzące od serafinów przeznaczenie, którego nikt nie wybiera.
Prawda zawsze jest w oczach.
I często w głosie, ale trzeba słuchać uważnie.
Balansuję na linie, utrzymuję się w czasie teraźniejszym, nie obawiam się przyszłości, za to przeszłość budzi
we mnie lęk. Boję się, żeby nie była
za ciężka, żeby nie zachwiała moją równowagą, nie pociągnęła mnie w dół.
Wszystko, co ma formę, może zniknąć w jednej chwili.
Chyba właśnie po tym można poznać ludzi naprawdę samotnych... Zawsze wiedzą, co robić w deszczowe dni.
Życie to śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową.
Lęk oznacza głębokie, mdlące poczucie, że za chwilę stanie się coś strasznego.
Ludzie słyszą to, co chcą usłyszeć.
W słowach wszyscy mężczyźni podobni są do siebie; czyny dopiero odsłaniają różnice.