Chyba właśnie po tym można poznać ludzi naprawdę samotnych... Zawsze ...

 Zgubiłem się w mroku, a Ty mnie znalazłaś.
Płonąłem, tak bardzo, a Ty dałaś mi lód.

 Nigdy się z niczym nie wychylała.

Zawsze szukała najtaktowniejszych słów,
a ponieważ nie ufała zasadom etykiety, które huśtały jej się w głowie niczym dziesiątki wahadeł, najczęściej po prosty milczała, co odbierano jako oznakę bolesnej nieśmiałości lub wyniosłości.

 ...śniła każdej nocy o czymś, co bezpowrotnie zostało utracone.

 Lekarstwo bywa gorsze niż choroba.

 Tylko to, co jest śmiertelne niesie w sobie życie.

 Szanuję odwagę, ale głupota powinna być karalna.

 
Serce bowiem, które szuka, czuje tylko, że mu czegoś brak, lecz gdy coś traci, nie może już żyć bez tego.

 Żyjąc w niezgodzie, odmawiasz sobie zachwytu nad światem.

 W zasadzie samotny, od czasu do czasu utrzymywał jednak stosunki z innymi ludźmi.

 Siła wyobraźni jest niepokonana nawet w obliczu końca.