Świat jest nierealny, z wyjątkiem chwil, kiedy jest wkurwiający.

 Myślenie jest dla mnie jak oddychanie, choć może bywa mniej produktywne.

 (...) bo za mną nie było już nic, spaliłem wszystkie mosty i nic mnie nie trzymało.

 Czasami, Wiktorio, nawet anioły popełniają błędy.

 Największe zło rodziło się w ten sam sposób, w jaki umarło największe dobro.

 (...) przeznaczenie nie puka do drzwi naszego domu. Trzeba za nim ruszyć, wyjść mu na spotkanie.

 Widziałem najlepsze umysły mego pokolenia zniszczone szaleństwem,
głodne histeryczne nagie.

 Więc chwyć mnie za dłoń i chodź ucieknijmy stąd, nikt nie będzie mówił nam co dla nas jest najlepsze.

 Nigdy nie zapominajcie o tym, by brać z życia jak najwięcej, nie bójcie się ryzykować, płakać ani być szczęśliwymi. Najważniejsze to być w drodze. Każdego dnia robić krok do przodu.

 Strach bywa różny, ale najgorszy jest strach przed wstydem.

 Tam zaczęłam dzielić książki na dzienne i nocne. Naprawdę, istnieją książki na dzień i książki, które można czytać tylko w nocy.