Mówisz, że kochasz deszcz, a rozkładasz parasolkę,
gdy zaczyna padać. Mówisz, że kochasz słońce, a chowasz się w cieniu, gdy zaczyna grzać. Mówisz, że kochasz wiatr, a zamykasz okno,gdy zaczyna wiać.
Właśnie dlatego boję się, gdy mówisz, że kochasz mnie.
Kiedy ci coś zabierają, nawet jeśli to gówno, jednak boli. Nawet jeśli wycinają ci guz, zostaje blizna. A noc jest widocznie najlepszym czasem, żeby ją rozdrapywać.
Myślenie nie jest nieodzowną funkcją człowieka. Komplikuje życie.
Żywiołem naszym jest wieczysta niedojrzałość.
Stare grzechy mają długie cienie.
Raz na wozie, raz pod wozem.
Mówią, że u ludzi miłość przypomina śmierć.
Są różne rodzaje szczęścia.
Niektóre nie potrzebują żadnych dowodów.
Przecież pani go kocha. Dopóki ktoś chce kochać, jest jeszcze szansa.
Wszystko, co czyni człowiek,
czyni z tęsknoty za lepszym życiem.
Nie dostaje się mądrości w darze, trzeba ją odkryć samemu po wędrówce, jakiej nikt nie może podjąć za nas ani jej nam oszczędzić, bo ona jest spojrzeniem na świat.
