- Nie przejmuj się - szepnął mi do ucha - ...

 (…) o miłości można mówić wtedy, gdy ktoś nie potrafi sobie wyobrazić życia bez drugiej osoby.

 Wybaczyć nie oznacza zaakceptować.

 Siedzę tu każdego poranka i marzę o wylaniu mojej kawy na wszystkie ulice, żeby wreszcie się obudziły.

 Nauka karmi się sama sobą.

 Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata,
a nie dostrzegasz belki we własnym oku?

 ,,To źle, że miłość, choć ślepa i głucha,
Idzie, gdzie zechce i czego chce słucha.

 Lepiej jest sto łez otrzeć jak jedną wycisnąć.

 Śmierć jest mądra i sama decyduje, kiedy przypuścić atak.

 Znać ciebie i nie kochać, kochać cię, a nie kochać wiecznie - oto dwie rzeczy równie niemożliwe.

 Seans skończony!
Rżnij pan marsza, maestro!